برندسازی اساسا یک پیمان دو طرفه بین تبلیغ کنندگان و مصرف کنندگان است که در صورت رضایت میتواند منجر به پایه گذاری برند شود. وعدههای تجربی میتواند براساس درک داخلی یا همان ضمیر ناخودآگاه فرد درباره یک برند در ذهن کاربران تایید شود که این درک داخلی از اعتماد گرفته میشود.
مصرف کنندگان به برندهای تجاری معروف اعتماد دارند زیرا با استفاده از وعدههای خود میتوانند منجر به ارتباط افراد با محصولات شوند و در این صورت تجربهای خوب را برای افراد ایجاد میکنند. در این صورت تجارب مثبتی که از یک برند در ذهن فرد باقی میماند در مقابل چالشهای رقابتی، غیرقابل نفوذ و بدون تغییر است. بدین صورت میتوان نامهای تجاری معتبر را تا حدودی به مانند قلعههای غیرقابل نفوذ عنوان کرد.
زمانی که یک نام تجاری در ذهن یک فرد گنجانده شود در واقع در روان مصرف کننده ثبت میشود و امکان جا به جایی آن با نام تجاری دیگر سخت و ناعادلانه به حساب میرود. در این صورت برندهای مشهور از حملات رقابتی مصون مانده و میتوانند محصولات خود را با قیمتهای بالاتر که شامل قیمتهای حق بیمه نیز میشود به فروش رسانند و کماکان سود بیشتری را کسب کنند.